วันอาทิตย์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2565

มาฟังเสียงผู้ประกอบการจากใจ "นายพัฒนพงษ์ เอกวานิช ที่ปรึกษาสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต


เมื่อเช้าวันที่23ธค 65 ผมบอกกับตัวเองว่าเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะมีการเลือกตั้งประธานสทท.กันแล้ว อดกังวลไม่ได้ว่า…ถ้าหากโก้ไม่ได้รับเลือก อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศไทยจะเสียโอกาสไปหรือไม่อย่างไร ผมย้อนคิดกลับไปถึงเมื่อตอนที่สนามบินภูเก็ตปิด สะพานสารสินปิด แม้แต่ในภูเก็ตเองก็ยังต้องถูกแบ่งพื้นที่ออกไปเป็นหลายเขต การเดินทางข้ามเขตต้องผ่านมาตรการที่เข้มงวดพอสมควร ผมคิดไปถึงวันที่ตัวเองต้องไปนั่งคุยกับเจ้าหนี้เพื่อขอผ่อนปรนในหลาย ๆ เรื่อง คิดถึงธุรกิจใหญ่น้อยที่ต้องทยอยปิดตัวลง คิดถึงแรงงานที่ต้องแตกฉานซ่านเซ็นกลับบ้าน เราผ่านจุดนั้นมาได้อย่างไร …เพราะเราโชคดีเหรอ …ผมว่ามันไม่ใช่ครับ โก้เป็นคนนึงในกลุ่ม keyman ที่ระดมสมอง ระดมทุน ระดมใจ ระดมทุกสรรพสิ่ง เจรจาพูดคุยกับภาคเอกชนและจังหวัดภูเก็ตเพื่อที่จะใช้ภูเก็ตเป็นหน่วยกล้าตายฉีดวัคซีนให้ได้เกิน 70% ของประชากรที่ยังคงเหลืออยู่ จากนั้นเปิดจังหวัด ดิ้นรนหาเที่ยวบินในประเทศและต่างประเทศเข้ามา ประสานงานกับททท. กระทรวงการท่องเที่ยวฯ และคณะรัฐมนตรีรวมไปถึงท่านนายกรัฐมนตรีด้วย ซึ่งในที่สุดมันก็สำเร็จ จนกลายเป็น Phuket sandbox กลายเป็นต้นแบบที่จังหวัดอื่น ๆ ประเทศอื่น ๆ นำไปปฏิบัติกันและประสบความสำเร็จอย่างงดงาม (ผมชอบใจที่ตอนประชุมกัน ลุงตู่ทักโกโก้ว่า”เป็นไงพระอาทิตย์ วันนี้มีไอเดียอะไรจะแนะนำผมอีก ความคิดดีนี่เรา”) โก้เป็นคนที่มีความเพียบพร้อม มีความรอบรู้ มีความอุตสาหะ มีสติ มีความเสียสละและมีความเป็นผู้นำ นับเป็นมืออาชีพทางด้านการท่องเที่ยวที่มีประสบการณ์มาเกือบ 30 ปี ที่ยอดเยี่ยมไปกว่านั้น โก้ยังมีศรีภรรยาที่แสนจะเข้าใจในสิ่งที่สามีต้องทุ่มเทให้กับบ้านเมือง …ครั้งนึงผมเจอกับน้องดา ผมถามน้องว่า… ”เป็นไง ยุ่งสินะ”…ดาตอบยิ้มๆว่า…”หนูว่าก็เครียดมากอยู่ค่ะ พี่โก้ทำงานจนหัวฟูทุกวัน 555” …ผมเห็นอารมณ์ขัน รอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะของดาแล้ว…หัวใจฟูเลย…(แต่นึกภาพโก้ตอนหัวฟูไม่ออกนะ ขอบอก)

วันนี้พวกเราเดินทางมาถึงปากอุโมงค์กันแล้วครับ แต่โก้ก็ยังคงคิดต่อไปว่าเราจะเดินไปทิศทางไหนที่จะปลอดภัยและยั่งยืน...คิดไปถึงอนาคตข้างหน้าว่า ทำอย่างไรไทยจะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวและที่พักผ่อนระยะยาวของนักท่องเที่ยว ทำอย่างไรไทยเราจึงจะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวในภูมิภาคนี้ ทำอย่างไรเราถึงจะไม่มีหน้า high หน้า low …โก้ยังบอกผมว่า…”การท่องเที่ยวทุกวันนี้เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง วิวสวย น้ำใสอย่างเดียวไม่ได้แล้วครับ ต้องมีเทคโนโลยีต่าง ๆ มาเสริมมากมาย นักท่องเที่ยวต้องการความแปลกใหม่ ความปลอดภัย ความเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมจิปาถะ  เราต้องมีการประสานงานกับภาครัฐและภาคเอกชนทั้งในประเทศและต่างประเทศเพื่อผลักดันสิ่งใหม่ ๆ ออกมา” ผมรู้สึกภาคภูมิใจในตัวของโกโก้จริง ๆ ผลงานสามปีที่ผ่านมา มันได้พิสูจน์ตัวเองได้อย่างชัดเจนแล้วครับ มีพรรคการเมืองใหญ่น้อยเคยมาทาบทามโก้ไปร่วมทีม แต่โก้ก็ปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวล พูดชัดเจนว่าจะขอมุ่งเดินหน้าพัฒนาการท่องเที่ยวของประเทศไทยให้โลกประจักษ์ …โกโก้ไม่ได้เป็นคนขายฝัน แต่เป็นคนจริงที่จะเอาของจริงที่ประเทศไทยเรามีอยู่แล้วมาปรุงให้ดีขึ้น เด่นขึ้น มีเสน่ห์ขึ้น สามารถโกอินเตอร์ได้อย่างไม่เป็นสองรองใคร

มีคำกล่าวของท่านขงเบ้งที่ว่า...

     เพราะแสวงหา  มิใช่เพราะรอคอย

     เพราะเชี่ยวชาญ  มิใช่เพราะโอกาส

     เพราะสามารถ  มิใช่เพราะโชคช่วย

     ดังนี้แล้ว…ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน

ดังนั้น หากวันที่ 3 มกราคมนี้ พวกเราเลือกทางเดินถูกทาง อย่าว่าแต่ไม้ใหญ่ยืนต้นเลยครับ …ต้นหญ้าในสนามหน้าบ้าน ก็จะหยั่งรากลึกแตกดอกออกใบงดงามไปด้วยกัน ถ้าคุณจะดื่มอะไรในเช้าวันใหม่ ผมขอแนะนำให้ดื่มโกโก้แก้วนี้ครับ…อร่อย บำรุงดีจัง


ขอบคุณครับ พัฒนพงษ์ เอกวานิช

ที่ปรึกษาสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต

๒๓/๑๒/๖๕

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น